Tworzenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga czasu, pomysłu na działalność, dokumentów oraz wkładów, które będą jej kapitałem zakładowym. Myśląc o wkładzie przyzwyczajeni jesteśmy myśleć, że są to zawsze środki finansowe o określonej wysokości, jednak nie zawsze.
Kreatywna księgowość, często zamieniana pojęciem agresywnej księgowości, to wszystkie działania za polegające na stosowaniu zasad rachunkowości, które nie zostały w sposób bezpośredni wskazane w przepisach. Kreatywna księgowość to pojęcie często używane w kontekście negatywnym, jednak niekiedy ma także wydźwięk pozytywny. W tym artykule jednak przychylimy się bardzie ku stronie negatywnej tego typu działań, bowiem taki wydźwięk z pewnością mają sytuacje, w których doprowadza się do sztucznego zawyżania wartości spółki poprzez aktywa, w konsekwencji czego powstaje gąszcz tzw. spółek śmieciowych.
READ MORE
Za wiarygodnością spółki na rynku stoi wiele różnych elementów, jednak kapitał zakładowy nie pozostaje bez znaczenia. Należy pamiętać, że rozwój przedsiębiorstwa założy nie tylko od dobrych pomysłów na biznes, ale także na tym jaką opinię będzie posiadała spółka. Jeśli będzie uchodziła za wiarygodną, więcej osób zechce w nią inwestować oraz mieć z nią biznesowe kontakty.
Optymalizacja nie jest terminem obcym w działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwa małe i duże korzystają z jej możliwości, żeby wspomóc swoje działania, uratować spółkę albo w innych, korzystnych dla siebie celach.
Zakładanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga spełnienia wielu warunków, aby spółka mogła zaistnieć. Przede wszystkim trzeba wziąć pod uwagę, że musi mieć kapitał. Przy tym kapitał ten nie może być rozumiany jako zabezpieczenie na przyszłość, zamrożone środki finansowe i niefinansowe. Jest niezbędny, lecz bywa wykorzystany bardzo szybko.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością musi posiadać określony majątek. Bez tego nie jest w stanie nawet rozpocząć swojej działalności. Niekoniecznie jednak w skład całego majątku spółki muszą wchodzić tylko środki finansowe. Wspólnicy tworzący spółkę mogą wnieść w nią tzw. aport, który daje im prawo do określonej części udziałów.READ MORE
Działalność spółki, jaka by ona nie była, wywiera swój wpływ na środowisko rynku pracy w danym obszarze. Działa jednak to w obie strony i działalność tejże spółki jest w dużej mierze uzależniona od pewnej ilości czynników zewnętrznych. Nie można działać na rynku bez tej zależności. Każda nowo powstała spółka musi się liczyć z rynkiem pracy i ryzykiem gospodarczym.
Na każdym etapie czy to powstawania spółki czy już rozwoju, może dojść do problemów, które skutkują ostatecznie potrzebą likwidacji spółki. Wówczas należy poważnie zastanowić się nad tym, co chcemy osiągnąć na ostatnim etapie prowadzenie spółki i jaki finał będzie najkorzystniejszy.
Ogłoszenie upadłości spółek jest dużo trudniejsze niż w sytuacji jednoosobowej działalności gospodarczej. Szczególnie wiele obowiązków związanych z tym procesem spoczywa na barkach członków zarządu spółek kapitałowych. Właśnie dla tej formy działalności gospodarczej ogłoszenie upadłości jest naprawdę skomplikowane.
Poniżej wklejam ogłoszenie syndyka w którym zachęca do licytacji wierzytelności należącej do „masy upadłościowej”, co zrobić aby nie zgłaszać Spółki do upadłości 586 K.s.h. i co najważniejsze nie odpowiadać za jej zobowiązania z art 299 K.s.h.? odpowiedź jest prosta i znajdziesz ją w poniższym ogłoszeniu.
Po JPK i RODO przyszedł czas na kolejną zbiorową histerię, tym razem dotyczy ona EXIT TAX podatek od tzw. wyjścia – niektórzy nazywają go od niezrealizowanych dochodów, panika toczy internet – od Bugu po Odrę Polacy pracujący za granicą zadają to samo pytanie: „czy będę musiał/a płacić podatek w Polsce od pracy za granicą/rezydentury ?” Nie, nie będziesz płacić żadnego podatku ! EXTX dotyczy szczególnych podatników ( około 3% ogółu społeczeństwa ), tylko w specjalnych warunkach.
Jak wiemy, proces upadłości jest dość skomplikowany i może dotknąć nie tylko naszą firmę, ale również naszą rodzinę. Dlatego właśnie należy dokładnie przemyśleć decyzje o rozpoczęciu procesu upadłościowego. W podobny sposób odbywa się proces upadłościowy w kontekście spółek.
Pojęcie aktywów z pewnością nie jest obce pracownikom księgowości czy studentom ekonomii. Aktywa to nic innego, jak zasoby majątkowe posiadane przez jednostkę, które spowodują wpływ korzyści ekonomicznych. Aktywa są ujmowane w bilansie.
Wśród przedsiębiorców i inwestorów, najbardziej popularną formą prawną działalności gospodarczej jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Mimo tego, że założenie działalności o tej formie prawnej jest stosunkowo proste, tak jeśli chodzi o zakończenie jej działalności – a w szczególności jej likwidację, jest to proces już nieco bardziej złożony.
Działalność spółki z ograniczoną odpowiedzialnością można zakończyć poprzez sprzedaż jej udziałów, tzw. porzucenie spółki, ogłoszenie upadłości spółki, sprzedaż spółki lub jej likwidację.
W niniejszym artykule zajmiemy się wyjaśnieniem procesu likwidacji spółki z o.o. oraz doradzimy krok po kroku – jak zrobić to dobrze.
Coraz częściej słyszymy w mediach i czytamy w prasie o przestępstwach gospodarczych. Wbrew pozorom rośnie liczba tego rodzaju przestępstw z każdym rokiem, a wszystko to jest spowodowane tym, że sfera gospodarcza jest w szczególny sposób narażona na czynniki prowadzące do popełniania przestępstw.
Od lat ustawodawca ma problem z przestępstwami zwanymi zbrodniami białych kołnierzyków (white collar crimes). To właśnie one powodują, że z budżetu państwa umykają miliony, które trudno odzyskać. W ich wyniku skarb państwa traci dużo z takich branż jak bankowa, energetyczna, paliwowa.
Nie zawsze za przestępstwami związanymi z praniem pieniędzy oraz fikcyjnymi towarami i fakturami VAT stoi stereotypowo wyglądająca mafia. Często takie przestępstwa są dziełem osób, których nikt nie podejrzewa na pierwszy rzut oka, dlatego tak trudno je wykryć.
Istnieje wiele powodów założenia spółki. Zazwyczaj stoi za tym chęć zarabiania pieniędzy oraz samorealizacja. Jednak nie zawsze plany udają się w pełni i czasami spółkę trzeba zlikwidować. Nie można tego zrobić wywieszając na drzwiach napis „zlikwidowane”, „zamykamy”, lecz trzeba przeprowadzić narzucony prawem proces likwidacji, odmienny dla różnych rodzajów spółek.
Ofiary oszustw są narażone na liczne problemy i zdarza się często, że wiele z nich pada ofiarą oszustwa z najmniej oczekiwanej strony. Nie są oszukiwane przez kontrahenta, lecz przez swojego radcę prawnego albo adwokata. To powoduje, że bezpowrotnie tracą szansę na odzyskanie wcześniej utraconych pieniędzy. Dodatkowo ośmieszają się w oczach swoich przeciwników. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że prawo nie jest jednolite. Istnieją jego różne gałęzie, tj.:
Każde z nich dodatkowo rządzi się określonymi zasadami i metodą, jak również odrębną metodą wykładni przepisów (dotyczy to sposobu interpretacji przepisów). Przeważająca część adwokatów oraz radców prawnych to cywiliści. Oznacza to, że są specjalistami od najpowszechniej stosowanego prawa cywilnego. Prawo cywilne (zwane „miękkim”) charakteryzuje się tym, że szeroko odnosi się do tzw. zasad współżycia społecznego, bądź społeczno-gospodarczego. W przypadku prawa cywilnego dopuszczalne jest zastosowanie analogii, jeżeli w przepisach jest luka. Pod nazwą analogia rozumie się odwołanie do innych okoliczności, które są unormowane w przepisach.
Prawo karne, w odróżnieniu do cywilnego, to tzw. prawo „twarde”. W myśl Konstytucji znamiona przestępstwa koniecznie musza być określone w przepisach karnych, a ewentualne „luki” nie mogą być odczytywane na korzyść podejrzanego w oparciu o inne, podobne przepisy albo o moralną ocenę prokuratora bądź sędziego. Prawo karne działa opierając się bezwzględnie na zasadzie „in dubio pro reo” – każda wątpliwość jest rozstrzygana na szkodę oskarżonego.
Adwokaci i radcy prawni specjalizujący się w prawie cywilnym obliczają postępowanie cywilne na wykładkę przepisów należącą do prawa karnego, czym szkodzą swoim klientom. Rzeczy i przepisy, które podczas procesu cywilnego pogrążają przeciwnika, w postępowaniu karnym często dowodzą jego niewinności! Niepoprawnie przygotowane doniesienie do prokuratury może skończyć się już na początku trwałą blokadą możliwości pociągnięcia oszusta lub oszustów do odpowiedzialności karnej!
Dzieje się to bardzo często. Jak? Oszustwo, a dokładniej przestępstwo oszustwa jest określone artykułem 286 kodeksu karnego stanowi przestępstwo umyślne. Jego popełnienie możliwe jest jedynie w wyniku zamiaru bezpośredniego oraz kierunkowego. Nie można popełnić go „przy okazji”. Przedstawiając to obrazowo, zabójstwo człowieka jest możliwe z ewentualnym zamiarem, tj. dolus eventualis, np. strzelam, jeśli w kogoś trafię to zabije, ale jeśli nie trafię, to też dobrze), jednak w przypadku oszustw nastawienie tego typu wyklucza praktycznie dokonanie przestępstwa. Oznacza bowiem, że nie można oszukać nikogo z powodu braku wiedzy, braku roztropności, bądź z niedbalstwa. Konieczne jest kierowanie się od początku chęcią oszukania klienta, kontrahenta, tj. zaplanować przestępstwo oraz przeprowadzić je na szkodę drugiej osoby. W związku z tym nie każda pożyczka, która jest niezwrócona lub niezapłacona faktura to od razu oszustwo. Można nawet stwierdzić, że prawie żadna tym nie jest. Żeby udowodnić oszustwo trzeba wykazać, że od początku druga strona nie zamierzała płacić. Jest to przeciwieństwo postępowania cywilnoprawnego, gdzie do udowodnienia oszustwa udowadnia się, że ktoś nie przelał nam obiecanych środków.
Jak dochodzi do tego, że cywiliści już na wstępie postępowania powodują, że klienci nie odzyskują pieniędzy przy udziale prokuratora? Decydują się na stworzenie pozwu, niczym zwykłego pozwu cywilnego za zapłatę. W postępowaniu cywilnym podstawą jest wykazanie prawnego i faktycznego stosunku prawnego, u którego podstaw leży roszczenie (może to być umowa kupna-sprzedaży), zasady i przebieg współpracy obu stron, brak rozliczenia. Takie podejście powoduje że postępowanie nie jest wszczynane przez prokuraturę albo śledztwo jest szybko umorzone. Wynika to z faktu, że zgodnie z orzecznictwem sądowym nie ma mowy o zamiarze popełnienia oszustwa, jeżeli dłużnik dokonał częściowej spłaty zadłużenia, nawet niewielkiej, wywiązywał się wcześniej z innych transakcji z kontrahentem, wdał się w spór, co do zasadności roszczenia, zbankrutował, złożył reklamację albo w inny sposób pokazał swoją „dobrą wolę”.
Jeżeli doszło do oszustwa i poszkodowania jednego przedsiębiorcy na rzecz drugiego przedsiębiorcy, wówczas na niekorzyść pokrzywdzonej instytucji działa również tzw. ryzyko gospodarcze. Podczas udzielania np. kredytu kupieckiego należy liczyć się z faktem, że pomysł może okazać się klapą, gdyż takie ryzyko jest powiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Oznacza to, że jeśli kontrahent nie wprowadził klienta celowo i wyraźnie w błąd podczas pobierania takiego kredytu, wówczas nie nosi to znamion oszustwa. Takie okoliczności stanowią jedną z najczęściej pojawiających się powodów umorzeń. Praktyka ta przyczyniła się do powstania mnóstwa furtek.
To, co jest podstawą i główną treścią tworzenia pozwu cywilnego o zapłatę, w przypadku wszczęcia śledztwa może od razu na początku wykluczyć jego rozpoczęcie. Takie przypadki zmuszają do podkreślenia i dowiedzenia szczególnego modus operandi oszusta, wskazywania konkretnego orzecznictwa, dołączenia analiz prawnych oraz kryminalnym o charakterze prawnym i kryminalnym, poszukania dowodów przewinienia oraz wskazywana na kolejne okoliczności istotne dla danej sprawy. Działania tego typu zwiększają ukaranie sprawcy oszustwa oraz odzyskanie wyłudzonych przez niego środków finansowych.
Warto także przemyśleć rezygnację z forsowania „oszustwa” na siłę. Jest oczywiste, że każdy, kto nie otrzymał pieniędzy, gdy miało do tego dojść nie czuje się z tym dobrze, czuje się oszukany. Jednak potoczne rozumienie oszustwa nie pokrywa się w całości z treścią, jakie ma to słowo w Kodeksie karnym. Poczucie bycia oszukanym nie jest też równoznaczne z tym, że padł ofiarą oszustwa ani że to oszustwo będzie możliwe do udowodnienia przed sądem. W takiej sytuacji lepiej zastanowić się nad przypisaniem kontrahentowi czegoś takiego jak niegospodarność, przywłaszczenie, przestępstwa na szkodę wierzyciela. Jeżeli czujesz się ofiarą nie ma dla Ciebie znaczenia, na podstawie jakiego artykułu Kodeksu karnego sprawca czynu zostanie skazany, prawda? Chodzi o to, żeby został ukarany.
Ważne jest także odróżnienie prawnika cywilisty od karnisty. Jak to zrobić? Podejrzliwość powinno wzbudzić przesadnie szeroki zakres jego działania. Gdy widzisz, że prowadzi praktykę ze sprawami cywilnymi, rodzinnymi, gospodarczymi, administracyjnymi, to może być znak. Oznacza to, że prawdopodobnie nie ma czasu doskonalić wiedzy w prawie karnym, które jest bardzo wymagające i na pewno nie ma czasu na specjalizowanie się w przestępstwach gospodarczych, do których należą oszustwa.
Kolejnym znakiem ostrzegawczym może być moment, kiedy prawnik oznajmia, że brak rozliczenia długu stanowi oszustwo, a nawet używa określenia „ewidentne oszustwo”. Nie ma czegoś takiego w obrocie gospodarczym jak ewidentne oszustwo.
Trzecim znakiem, że lepiej poszukać innego pełnomocnika jest zaznaczenie przez prawnika, że ma wpływy w prokuraturze i sprawa szybko „ruszy” do przodu. Nie tylko jest to kłamstwem, który ma na celu podwyższenie rachunku, ale dodatkowo samo w sobie jest to przestępstwem.
Prawnik, który jest nieuczciwy niczego nie traci tak naprawdę – przy niepowodzeniu stwierdzi, że druga strona miała większe znajomości, a jeżeli uda się i prokuratura podejmie działania z oczekiwanym skutkiem, wówczas podkreśli, że to efekt kontaktów jakie posiada. Klient nie ma szans tego sprawdzić, a na wyższą opłatę nie będzie mógł się pożalić nikomu, bo zdaje sobie sprawę, że próba korupcji stanowi poważne przestępstwo.
Działające na rynku spółki radzą sobie lepiej lub gorzej. Czasami po pewnym czasie dochodzi do konieczności likwidacji przedsiębiorstwa. Takie placówki, upadające albo będące już w procesie likwidacji budzą zainteresowanie niektórych firm, skupujących spółki w trudnym stanie. Skupowanie nastawione jest głównie na zysk, jednak bywa również korzystne dla właścicieli lub współwłaścicieli takiej spółki.
Zarówno właściciele jak i osoby zarządzające bardzo często walczą jak lwy starając się utrzymać firmę w dobrej kondycji. W dobie tak dynamicznego rozwoju gospodarczego i wciąż zmieniających się okoliczności społeczno-ekonomiczno-prawnych to wcale nie jest proste. Na szczęście wiele firm kwitnie, rozwija się i potrafi mądrze wykorzystać na przykład środki unijne, dotacje i dofinansowania. Ale, jak pokazują przykłady, nawet wielcy i silni czasami nie wytrzymują na przykład coraz mocniejszej konkurencji z zagranicy. Zdarza się również, że my mamy się całkiem dobrze, ale nasi klienci przestają być wypłacalni, co również może zachwiać naszą kondycją.
READ MORE
Pan X (50% udziałów) założył spółkę z o.o. z Panem Y (50% udziałów). Oboje podpisali umowę, dopełnili wszelkich czynności formalno-prawnych i spółka stała się faktem. Po jakimś czasie okazało się, że Pan X ma olbrzymie długi osobiste wynikające z prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej, o których Pan Y nic nie wiedział. Być może Pan X chciał w ten sposób uciec przed zajęciami komorniczymi. Co może się stać w takiej sytuacji?
Przedsiębiorca prowadzący spółkę lub przedsiębiorca i wspólnicy zawsze będą dążyli do zapewnienia spółce jak najlepszego rozwoju. Jej dobre funkcjonowanie przynoszą im zyski. To oznacza, że będą podejmowali kroki, które mają poprawić działanie przedsiębiorstwa tak, aby znaleźć korzystne zasady działania, produkcji, generowania kosztów, opodatkowania. Wszystko to można osiągnąć stosując optymalizację.
Działalność spółki, kierowanie nią to bardzo odpowiedzialne zadanie, niezależnie od tego czy jest to mała spółka, czy większa. Zazwyczaj wymaga nie tylko pracy nad bieżącymi sprawami, lecz również wzmożonej uwagi w dziedzinie możliwych ulepszeń. Takim działaniem, mającym wspomóc spółkę albo spółki jest optymalizacja, która pomaga w odnalezieniu idealnego sposobu funkcjonowania, uzyskiwania lepszej wydajności, korzystniejszych opłat podatkowych.
Nim rozpocznie się optymalizowanie spółki warto dowiedzieć się, czym jest optymalizacja i stosować ją świadomie, z pełną wiedzą. Podstawowe znaczenie optymalizacji to przede wszystkim poszukiwanie i w efekcie wyznaczanie najlepszego rozwiązania dla danej sytuacji. Trzeba przy tym pamiętać, że ma być to rozwiązane najkorzystniejsze z perspektywy określonego kryterium. W spółce może odnosić się to do wzrostu wydajności albo obniżenia kosztów, co jest praktyczne dla każdego przedsiębiorstwa. Często spotykane i w zasadzie najpopularniejsze jest optymalizowanie podatków, zwłaszcza że spółki niejednokrotnie są zmuszane przepisami do płacenia kilku z nich.
Warto również wiedzieć, że istnieje także optymalizacja wielokryterialna i jednokryterialna. Już nazwa wskazuje, że opiera się ona albo na kilku kryteriach optymalizacji, np. zyskach, minimalizowaniu kosztów albo na jednym, np. tylko na kosztach.
Optymalizowanie spółek jest zazwyczaj korzystne z ich perspektywy i sprawia, że lepiej pracują, generują lepsze zyski, lecz nie wszyscy patrzą na nie z takim samym zadowoleniem. Dotyczy to przede wszystkim optymalizacji podatkowej, która czasami bywa uznawana za łamanie prawa. Nie bój się jednak, optymalizacja jest legalnym działaniem. Żadne przepisy nie zabraniają przedsiębiorcom działania na swoją korzyść, wykorzystywania najlepszych dla nich rozwiązań gospodarczych. Działająca od początku 2018 roku Konstytucja Biznesu wskazuje przecież, że to, co nie jest prawnie, jasno zabronione i niezgodne z aktualnym prawem jest legalne.
Eksperci z dziedziny ekonomii zalecają traktować optymalizację spółek w sposób pośredni. Jej rozsądne przeprowadzenie może bowiem faktycznie wpływać korzystnie na finanse prowadzonej firmy. Korzystne tylko wtedy, kiedy powodowane jest racjonalnymi pobudkami i nie prowokują agresywnego planu działań podatkowych.
Żeby prawidłowo i korzystnie prowadzić optymalizację swojej spółki należy przyjrzeć się jej działalności oceniając przede wszystkim, jaki rodzaj spółki ma się z posiadaniu. Jest to zwiane z faktem, że spółki kapitałowe, spółki akcyjne, spółki komandytowo-akcyjne od 2014 roku są podwójnie opodatkowane. Łatwo domyślić się, że stanowi to podwójne obciążenie dla przedsiębiorstwa. Opodatkowanie to dotyczy podatku w wysokości 19% na poziomie spółki oraz dywidendy na rzecz wspólników spółki, również w wysokości 19%. Daje to w sumie 38%. Nie jest to suma mała.
Dziwić może fakt, że tak opodatkowane spółki są tak chętnie wybierane. Jest na to proste wyjaśnienie. W przypadku takich spółek przedsiębiorcy mają zazwyczaj poczucie, że takie spółki nie są zabezpieczone majątkiem osobistym wspólników za zobowiązania spółki. Nie jest to jednak do końca prawda. W określonych sytuacjach, zwłaszcza podatkowych, odpowiedzialność członków zarządu oraz wspólników polega właśnie na odpowiedzialności swoim własnym majątkiem. Uniknięcie takiej sytuacji w realny sposób oraz zakończenie płacenia 38% podatku daje właśnie optymalizacja. Można zdecydować się na przekształcenie spółki w spółkę komandytowo-hybrydową. Tworząc ją powoduje się, że komplementariuszem jest spółka z o.o. Forma takiej działalności ma liczne zalety. Najważniejszą z nich jest brak podwójnego opodatkowania i zachowania podatku na poziomie 19%. Opłacają go jedynie wspólnicy spółki. Co istotne zarząd komplementariusza nie jest już odpowiedzialny swoim majątkiem za zobowiązania powstałej spółki hybrydowej. Stanowi to sporą różnicę w porównaniu do spółek z o.o. oraz spółek akcyjnych. Dodatkową korzyścią jest fakt, że do zysków generowanych przez spółkę wspólnicy oraz zarząd mają cały czas dostęp i mogą z nich korzystać w dowolnym momencie.
Gdy optymalizacja spółki przebiegnie w sposób rozsądny, wtedy masz szanse na zminimalizowanie obciążeń podatkowych nałożonych na firmę. Jest to jednak do osiągnięcia tylko wtedy, kiedy optymalizowanie zostało przeprowadzone z zachowaniem rozsądku i pełnego przemyślenia kolejnych kroków. Powinno opierać się również na znajomości przepisów, orzecznictwa w zakresie prawa gospodarczego i podatkowego, żeby nie narazić się na podejrzenia o chęć uniknięcia podatków.
Zakładanie spółki zazwyczaj wiąże się z chęcią pracy, zarobku i trwałości. Niestety nie zawsze się to udaje i bardzo różne przyczyny powodują, że spółka musi zostać zlikwidowana. Przyczyn likwidacji może być sporo, lecz niezależnie od nich ważne jest przeprowadzenie prawidłowego procesu likwidacji. Jest on determinowany przez to, jaki rodzaj spółki będzie likwidowany.
Kiedy spółka musi zakończyć swoją działalność proces, który musi przejść jest zwany likwidacją spółki. Zazwyczaj trwa on od 6 do 8 lub 12 miesięcy, aż wszystkie niezbędne sprawy zostaną całkowicie zakończone. Jeżeli mowa o spółkach kapitałowych oraz osobowych za cel likwidacji uchodzi załatwienie i zakończenie wszystkich spraw spółki, przy jednoczesnym spieniężeniu jej majątku, o ile spółka jeszcze taki posiada.
Likwidacja powinna być przeprowadzana zgodnie z obowiązującymi przepisami, czyli z trzymaniem się ściśle ustawy – Kodeksu spółek handlowych, który wszedł w życie 15 września 2000 roku.
Zanim dojdzie do wykreślenia spółki z rejestru sądowego, spółka cały czas posiada osobowość prawną. Nadal stosuje się jej nazwę, choć dodawane jest do niej określenie „w likwidacji”. Trudniejszą sytuację podczas likwidacji mają przede wszystkim spółki kapitałowe, gdyż w ich przypadku z tego procesu zrezygnować nie można. Jest niezbędna i dopiero po jej przeprowadzeniu spółka może być wykreślona z rejestru.
Proces likwidacji jest z pozoru skomplikowany. Nie ogranicza się do hasła i dopisku „likwidacja”, ale stanowi proces składający się z kilku etapów. Za jego przeprowadzenie powinien być odpowiedzialny profesjonalista albo członek zarządu spółki. Druga wersja jest przewidziana przede wszystkim dala spółek z ograniczoną odpowiedzialnością. Przed problemami z przeprowadzaniem likwidacji lub problemami po jej nieprawidłowym przeprowadzeniu może uchronić znajomość podstawowych kroków:
Do istniejących w przepisach prawnych spółek osobowych zalicza się:
Ich likwidowanie jest nieco mniej skomplikowane od likwidowania spółek kapitałowych. Najistotniejszą różnicą jest to, że nie wszystkie są zmuszone do przejścia procesu likwidacji i część z nich może zostać bez problemu wykreślona z rejestru spółek. Bardziej skomplikowaną procedurę mają jedynie spółki komandytowo-akcyjne.
Spółki jawne mogą szybko zaprzestać funkcjonowania i istnienia. Jedyne, co trzeba zrobić to wykreślić je z rejestru sądowego. Z tego powodu likwidacja jest jedynie opcjonalna. Gdy jednak do niej dochodzi trzeba spieniężyć majątek firmy i zakończyć na dobre wszystkie jej aktywne sprawy. Powody ogłoszenia upadłości przez spółkę jawną są różne, m.in. decyzja zarządu o ogłoszeniu upadłości, śmierć członka zarządu, wydane prawomocne orzeczenie sądu dotyczące likwidacji spółki. Tak samo dzieje się w przypadku spółek komandytowych oraz partnerskich.
Wymieniona już spółka komandytowo-akcyjna jako jedyna z grupy wymaga kompletnego procesu likwidacji. Po jego przejściu spółka jest skreślona z listy. Taką likwidację przeprowadzają komplementarisze.
Specyfika spółek kapitałowych sprawia, że proces ich likwidacji jest nieco bardziej rozbudowany. Jeśli nie dojdzie do jego wykonania, wówczas spółka nie będzie wykreślona z rejestru.
Chwilą rozpoczęcia likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest moment, kiedy pojawiają się ku temu przesłanki, czyli sytuacje, które zgodnie z umową powodują konieczność zlikwidowania spółki. To czas, kiedy likwidator zaczyna zajmować się bieżącymi sprawami stopniowo je kończąc oraz spienięża majątek i ogłaszając fakt likwidacji w Monitorze Gospodarczym i Sądowym. Ma to na celu zawiadomienie ewentualnych wierzycieli spółki.
Jeśli chodzi o spółki akcyjne, wówczas proces likwidacji zaczyna się w chwili, kiedy zarząd decyduje przy pomocy uchwały o jej likwidacji. Członek zarządu staje się w takiej sytuacji likwidatorem, który musi spieniężyć posiadany przez spółkę majątek. Musi być to przeprowadzone w taki sposób, aby udało się z uzyskanych kwot zaspokoić ewentualnych wierzycieli. Gdy uzyskane pieniądze nie wystarczają, wtedy zaczyna się proces upadłości spółki.
Nie wszystkie spółki mają możliwość trwania niezmiennie przez lata, a nawet dekady. Zdarza się, że spółka nie radzi sobie, nie zarabia, nie ma możliwości rozwoju lub z innych przyczyn czas ją zlikwidować. Przyczyny likwidacji mogą być różne, jednak wiążą się z koniecznością przeprowadzenia prawidłowego procesu likwidacyjnego. W zależności od rodzaju spółki mogą one nieznacznie różnić się między sobą.
No właśnie. O czym mówi artykuł 586 K.S.H.? Kogo dotyczy? I w jakich okolicznościach musimy się go bać?
Prowadzenie działalności gospodarczej nie jest dziś ani proste ani łatwe. Zmieniające się warunki gospodarcze, rosnąca konkurencja, zmiany w prawie, wzrastająca świadomość konsumentów, ruchoma kondycja dostawców i odbiorców oraz wiele innych rzeczy mają bezpośredni wpływ na stan danej firmy.
Temat jest emocjonujący, ponieważ w zmieniających się wciąż warunkach ekonomicznych nic nie jest stałe i pewne, również działanie firm i spółek. Na co dzień osoby zarządzające mierzą się z wieloma wyzwaniami, przepisami, konkurencją i kontrahentami. Źle dobrana długofalowa strategia, niekorzystne zapisy w umowach, niewypłacalność kontrahentów i wiele innych przyczyn mogą sprawić, że spółka stanie przed problemem ogłoszenia upadłości. O czym należy pamiętać w takiej sytuacji?
Temat rzeka … dlaczego to drążę i do niego wracam ? Dziś miałem spotkanie z Prezesem Spółki którego można najprościej nazwać jako „przewalonego” na wniosek o ogłoszenie upadłości
Zgłoszenie wniosku o upadłość ma tyle samo mitów co art 299 i 586 ksh , najczęściej jednak w około 80% wnioski takie są oddalane ! dlaczego ? odpowiedź jest prosta : brak majątku/pusta kasa .
Zadasz sobie pytanie czytelniku , dlaczego tak się dzieje ? odpowiedź jest prosta … upadłości to łakomy kąsek dla wszelkich kancelarii , prosta robota a wynagrodzenie zacne , trudno się nie skusić
Odpowiedzialność członków zarządu, ze zrozumiałych względów, wzbudza wiele emocji zwłaszcza, że to mogą być wspólnicy lub osoby przez nich powołane.
Szanowni Państwo , zapewne każdy z was natknął się na twórcze „artykuły” w sieci opowiadające o skupie spółek . Czego możemy się z nich dowiedzieć?
READ MORE
Mity i legendy miejskie – Tym razem spróbujmy popracować nad „artykułem” ze strony innpoland z dnia 19 września 2016 roku
Szanowny czytelniku w „skarbnicy wiedzy” jaką jest sieć internet można znaleźć mnóstwo fascynujących artykułów na temat naszej działalności która niewątpliwie jest solą w oku wielu . Dziś pochylę się nad „artykułem” z dnia 22 sierpnia 2016 roku opublikowanego przez RP.pl .
Niewątpliwie jednym z najbardziej newralgicznych zagadnień związanych ze sprawowaniem funkcji członka zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością jest kwestia odpowiedzialności osób wchodzących w skład tego organu na podstawie art. 299 k.s.h. Na marginesie warto dodać, że powyższy przepis był już wielokrotnie przedmiotem rozważań prowadzonych na tym blogu.
ale spokojnie – nie taki „diabeł” straszny .
Art. 586. K.S.H Kto, będąc członkiem zarządu spółki albo likwidatorem, nie zgłasza wniosku o upadłość spółki handlowej pomimo powstania warunków uzasadniających według przepisów upadłość spółki – podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Regulacja art. 586 KSH uzależnia odpowiedzialność karną sprawcy omawianego przestępstwa od niezłożenia w odpowiednim czasie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki. Ustawa wiąże ten obowiązek z sytuacją „powstania warunków uzasadniających według przepisów upadłość spółki”. To swoiste blankietowe odesłanie, nakazuje poszukiwać owych „warunków” na gruncie przepisów regulujących prowadzenie postępowania upadłościowego. I tu właśnie dojdzie do styku regulacji karnomaterialnych z przepisami z zakresu szeroko pojmowanego prawa gospodarczego, a w szczególności prawa upadłościowego.
Statuując znamiona omawianego czynu zabronionego ustawodawca nie podał jednak żadnych wskazówek interpretacyjnych, w jaki sposób owe „warunki” należy pojmować. Odesłał jedynie do bliżej nieokreślonych „przepisów uzasadniających upadłość spółki”.
Analiza przepisów PrUpN prowadzi do wniosku, że ustawa ta nie posługuje się sformułowaniem „warunki uzasadniając upadłość spółki”. Sformułowanie to jest zatem właściwe wyłącznie prawu karnemu materialnemu, a konkretnie przepisom karnym KSH. Pojęcie „warunków uzasadniających upadłość spółki
konieczne będzie również ustalenie, jaki będzie zakres pojęcia „podstawa ogłoszenia upadłości” w poszczególnych przypadkach.
Na gruncie PrUpN ustawodawca wiąże podstawę ogłoszenia upadłości dłużnika z jego niewypłacalnością (art. 10 PrUpN). Niewypłacalność ta to przede wszystkim stan, w którym dłużnik nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań (art. 11 ust. 1 PrUpN). Gdy zaś dłużnikiem jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną – stan niewypłacalności powstaje także wówczas, gdy jej zobowiązania przekroczą jego majątek, nawet jeśli dłużnik na bieżąco realizuje swoje zobowiązania
PRZESŁANKI UPADŁOŚCI: O przesłankach bankructwa rozstrzyga nie Kodeks spółek handlowych, lecz ustawa – Prawo upadłościowe. Wynika zeń, iż upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika niewypłacalnego – a więc takiego, który utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. [komentarz dodano 4 lutego 2017 r.]
Jak uczy orzecznictwo Sądu Najwyższego, przestępstwo z art. 586 k.s.h. jest przestępstwem trwałym. Czas popełnienia przestępstwa z art. 586 k.s.h. rozpoczyna się pierwszego dnia po upływie dwutygodniowego terminu od powstania warunków uzasadniających według przepisów upadłość spółki, a kończy z chwilą złożenia przez zobowiązanego wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, ustania warunków uzasadniających upadłość spółki, bądź utraty przez sprawcę statusu osoby zobowiązanej do zgłoszenia takiego wniosku. [komentarz dodano 4 lutego 2017 r.]
i tu wracamy do mojej zagwozdki/zagadki sprzed paru dni – 299 k.s.h – never neithing story …
Wchodząc w skład Zarządu pamiętaj że nie będzie łatwo ! ale tak może być – nie będę opisywał na forum publicznym problematyki zagadnienia jak i skutecznych sposobów obrony .
Jesteś zainteresowany : restrukturyzacją , optymalizacją , upadłością , likwidacją czy też zbyciem udziałów w zadłużonej Spółce ? skontaktuj się z nami .
Dziś mam dla Ciebie drogi czytelniku/internauto/poszukiwaczu wiedzy tajemnej o 299 k.s.h jak i Skupie Zadłużonych Spółek – taką zagwozdkę :
W prawie upadłościowym określone są dwie niezależne od siebie przesłanki, świadczące o niewypłacalności dłużnika. Opisane są w art. 11 p.u.
Występuje, gdy dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Uchwycenie chwili, kiedy następuje utrata tej zdolności, w praktyce może sprawiać trudności, stąd też w art. 11 ust. 1a p.u. wprowadzono domniemanie, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w ich wykonaniu przekracza trzy miesiące. Tak więc z punktu widzenia ewentualnej odpowiedzialności menedżera z tytułu niedopełnienia omawianego tu obowiązku najbezpieczniej jest złożyć wniosek upadłościowy najpóźniej 30. dnia, od kiedy upłynął trzeci miesiąc liczony z kolei od dnia, w którym powinna być uregulowana najstarsza z niezapłaconych należności firmy.
Związana jest z nadmiernym zadłużeniem, czyli tzw. przewyżką zobowiązań spółki nad jej majątkiem, utrzymującą się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące. Zwyczajowo określa się ją jako przesłankę bilansową. W przeciwieństwie do przesłanki płynnościowej, dotyczy ona wyłącznie przedsiębiorców nieprowadzących jednoosobowej działalności gospodarczej jako osoby fizyczne, czyli głównie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, spółek akcyjnych, spółek komandytowych czy też komandytowo-akcyjnych (nie dotyczy jednak spółek jawnych, partnerskich, komandytowych lub komandytowo-akcyjnych, w których co najmniej jednym wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem jest osoba fizyczna). Domniemywa się, że przesłanka bilansowa aktualizuje się wówczas, gdy zobowiązania pieniężne dłużnika przekraczają wartość jego majątku, jeżeli zgodnie z bilansem zobowiązania te, z wyłączeniem rezerw na zobowiązania oraz zobowiązań wobec jednostek powiązanych, przekraczają wartość jego aktywów, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.
… bezskuteczność egzekucji oraz bilans – pamiętaj !
Dobre pytanie – poniżej mam nadzieję, że w pełni merytoryczna odpowiedź .
Wiemy już, że w pewnych określonych okolicznościach na każdym przedsiębiorcy ciąży obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Pozwala to m.in. uniknąć odpowiedzialności odszkodowawczej z tytułu niezłożenia wniosku, zaś członków zarządu spółek z ograniczoną odpowiedzialnością zwalnia z osobistej odpowiedzialności za zobowiązania spółki (pisałem szerzej na ten temat w jednym z poprzednich postów).
Osoby zgłaszające osiągają pożądany cel już z chwilą skutecznego i terminowego złożenia wniosku – tj. jeszcze przez jego rozpoznaniem przez Sąd.
Następnie wnioskodawcy, zarówno w formie pisma procesowego, jak i występując na rozprawie, mogą wnioskować o oddalenie własnego wniosku przez Sąd, popierając swoje stanowisko odpowiednią argumentacją. Jej podręcznikowym przykładem jest np. twierdzenie, że opóźnienie w wykonywaniu zobowiązań nie przekracza trzech miesięcy, a suma zaległości nie przekracza 10% wartości bilansowej przedsiębiorstwa (sytuacja z art. 12 ust. 1 puin). Każda sytuacja tego rodzaju ma indywidualny charakter i wymaga przygotowania odpowiedniej argumentacji procesowej. Oczywiście wnioskodawcy, występując przed Sądem, niejako zaprzeczają sami sobie. Jednakże w sądzie upadłościowym takie sytuacje są często spotykane i nie spowodują żadnego zdziwienia.
Trzeba też zaznaczyć, że z przyczyn oczywistych wnioskodawcy nie powinni wniosku cofać, mimo iż proceduralnie nie ma ku temu przeszkód w toku postępowania.
Wysoce niekorzystna dla dłużnika lub jego zarządu jest natomiast sytuacja, w której Sad oddali wniosek jako złożony przez podmiot w zbyt skrajnie złej sytuacji finansowej. Sąd ma obowiązek oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości (art. 13 ust. 1 PUiN), gdy majątek upadłego nie wystarczy nawet na pokrycie szacunkowych kosztów postępowania upadłościowego. Oznacza to, że na ogłoszenie upadłości jest już za późno i podmiot jest w zasadzie pozostawiony sam sobie w dotychczasowej sytuacji prawnej i finansowej.
Takie oddalenie wniosku przez Sąd wywiera w zasadzie takie same skutki prawne, jak nie złożenie wniosku w terminie. Nie zwalnia zatem z żadnego z rodzajów odpowiedzialności, o których wspominałem na wstępie. Tak samo będzie w przypadku wniosku zwróconego przez Sąd z przyczyn formalnych (braków formalnych lub nie uiszczenia właściwej opłaty sądowej). Wniosek musi być zatem przygotowany zgodnie z wymogami sztuki prawniczej oraz złożony we właściwym terminie od dnia wystąpienia stosownyh przesłanek.
źródło : https://www.pilatipartnerzy.pl/złożenie-wniosku-o-ogłoszenie-upadłości-to-nie-to-samo,-co-ogłoszenie-upadłości.html
W skrócie :
Oddalenie Upadłości = Bezskuteczność Egzekucji = Odpowiedzialność za Zobowiązania z art. 299 k.s.h. i nigdy nie będzie inaczej !!!
ale i z takiej sytuacji można wyjść obronna ręką – 299 ksh to bezskuteczność egzekucji , kupując zadłużoną spółkę pomagamy na każdym etapie postępowania pomagamy również w likwidacji spółek .
Trwają prace legislacyjne nad projektem ustawy o zmianie ustawy o Krajowym
Rejestrze Sądowym oraz niektórych innych ustaw. Projekt ten dotyczy
w szczególności wprowadzenia dla przedsiębiorców podlegających wpisowi do
KRS obowiązku składania wszystkich wniosków do tego rejestru wyłącznie
w formie elektronicznej. Miało to nastąpić już z dniem 1 czerwca 2017 r.
25 maja 2017 r. na stronie RCL udostępniona została nowa wersja projektu
nowelizacji. Ustawa co do zasady ma wejść w życie z dniem następującym po
dniu ogłoszenia jednak z długą listą istotnych wyjątków. Według aktualnej
wersji projektu obowiązek składania wyłącznie e-wniosków do rejestru
przedsiębiorców KRS przesunięty zostanie na 1 marca 2020 r. Część ważnych
zmian ma być wprowadzonych z dniem 1 grudnia 2017 r. Już od tej daty pełne
dane z KRS mają być dostępne przez Internet (przy tym obecnie już dostępne
są wszystkie aktualne dane z KRS). Poza tym okres od 1 grudnia 2017 r. do 1
marca 2020 r. określany jest przez projektodawców jako przejściowy. W tym
czasie dokumenty finansowe za dany rok obrotowy mają być przekazywane
wyłącznie w postaci elektronicznej. Dokumenty mają być składane wyłącznie
do KRS. Z systemu KRS trafią do Centralnego Rejestru Danych Podatkowych.
Podmioty nie będą już składały dokumentów sprawozdawczych osobno do urzędu
skarbowego. Z kolei od 1 października 2018 r. ustawa o rachunkowości według
projektowanych regulacji ma wprowadzić obowiązek sporządzenia m.in.
sprawozdania finansowego w postaci elektronicznej.
Aktualny stan prac nad projektem można sprawdzić na stronie internetowej
RCL (rcl.gov.pl), nr druku UA27.
Być może stoisz przed wyborem czy kupić gotową spółkę, czy raczej założyć ją od podstaw, zgodnie z własnymi oczekiwaniami? Proponujemy jednak to pierwsze rozwiązanie, ponieważ jest nie tylko wygodniejsze, ale także ogranicza nasze zaangażowanie niemal do minimum.
Motywacji tego typu działania jest sporo. Jeśli jednak postanowiłeś zainwestować w gotową spółkę, która jest nowa na rynku, a więc istnieje do 12 miesięcy, możesz mieć szansę uzyskania dotacji unijnej. Spółki z historią, szczególnie tą pozytywną, są bardzo pomoce podczas ubiegania się o dofinansowanie, kredyty itp. Przy okazji na pewno stajesz się dużo bardziej wiarygodnym kontrahentem przy nawiązywaniu transakcji.
Bez wątpienia kupno gotowej spółki to wiele zalet. Posiada ona bowiem numer KRS, NIP, jest zarejestrowana i zgłoszona do VAT. Omija cię więc cała masa formalności, jakich musiałbyś się podjąć, a te zwykle trwają nawet do dwóch miesięcy, o ile oczywiście po drodze nie popełnisz żadnego błędu wymagającego poprawy. Tak więc od razu po zakupie, zaczynasz prowadzić działalność gospodarczą. Spółki posiadają już własne siedziby na terenie kraju, mają szerokie PKD, są pozbawione wad prawnych, a także są bezpieczne i wykazują opłacony kapitał zakładowy. To tylko nieliczne ich zalety.
Z pewnością trzeba skorzystać ze sprawdzonych firm zajmujących się sprzedażą spółek. Jeśli mamy do czynienia ze specjalistami, to możemy liczyć na szeroką pomocą związaną ze zorganizowaniem formalności, które przecież powinny być skompletowane szybko i bezbłędnie. Sprzedaż udziałów odbywa się za pośrednictwem notariusza, poprzez podpisanie umowy sprzedaży. Jeśli korzystamy z usług profesjonalnych firm zajmujących się zbywaniem spółek, wówczas nie musimy się martwić o niespodzianki związane na przykład z błędami prawnymi czy ewentualnymi długami, jakie spoczywają na spółkach. W takiej sytuacji możemy się tylko niemiło zaskoczyć.